Bij begraven is er keuze tussen een familiegraf of algemeen graf.

Particulier graf
Bij een particulier graf is men geen directe eigenaar van het graf maar rechthebbende. De begraafplaats blijft eigenaar. Bij leven kan men een eigen graf of familiegraf vast laten leggen om daar in begraven te worden. Dan kunt u soms ook al aangeven wie er nog meer begraven mag worden. Gemeenten geven een particulier graf uit als iemand daarom verzoekt. De meeste begraafplaatsen geven een particulier graf voor tien, twintig of dertig jaar uit. Daarna is meestal verlenging voor telkens tien jaar mogelijk. Het onderhoud van het graf doen de nabestaanden zelf. De keuze van het graf is belangrijk omdat het mogelijk nog vele jaren wordt bezocht.

Algemeen graf
Bij een algemeen graf bepaalt de beheerder van de begraafplaats wie daarin begraven wordt. Een algemeen graf wordt voor de minimale wettelijke termijn van 10 jaar uitgegeven waarna het in principe wordt geruimd. Herbegraven in een eigen graf is na ruiming (maar niet eerder) bijna altijd mogelijk. In een algemeen graf worden twee of drie mensen begraven die geen familieband hoeven te hebben. Algemene graven zijn vooral te vinden op begraafplaatsen in de grotere steden waar de grond schaars is en zijn bedoeld voor wie geen particulier graf wil of geen voorzieningen heeft getroffen. Er zijn voorschriften voor het plaatsen van een grafsteen omdat de ruimte beperkt is. Voor aanvullende informatie over begraven, verwijzen wij u naar de gemeente waar de begrafenis plaatsvindt.

In de nabije toekomst verwachten wij dat er ook andere mogelijkheden zijn die door de Nederlandse staat worden toegestaan. Voorbeelden hiervan zijn resomeren en composteren.

Resomeren
Bij resomeren, ook wel alkalische hydrolyse genoemd, wordt het lichaam tijdens een chemisch proces opgelost in een vloeistof. Resomeren komt dan ook van het griekse woord ‘resoma’ dat hergeboorte van het lichaam betekent. Hierbij gaat het lichaam van de overledene in een resomeermachine of resomator. In Amerika wordt resomeren in sommige staten al een tijdje toegepast. In Nederland is dit pas mogelijk na een aanpassing in de wet op de lijkbezorging.  

Bij resomeren wordt het lichaam opgelost in een groot stalen drukvat die gevuld is met heet water en kaliumhydroxide. Het hele proces van resomeren duurt ongeveer drie tot vier uur. Na afloop van het proces blijft er een waterige vloeistof en schoon wit poeder over. Het witte poeder dat overblijft is vergelijkbaar met de as na een crematie.  

Ondanks dat resomeren nog niet officieel is toegestaan is hier wel al onderzoek naar gedaan. Hieruit blijkt dat resomeren milieuvriendelijker is dan cremeren en begraven.

Na het resomeren blijft er een wit poeder over dat vergelijkbaar is met as na een crematie. Het is mogelijk om na resomeren bijvoorbeeld het witte poeder te bewaren in een urn, assieraad of uit te strooien op een strooiveld op de begraafplaats.

Composteren
Composteren is een proces waarbij het lichaam van een overledene wordt afgebroken tot voedzame aarde, compost of humus, zonder gebruik te maken van chemicaliën of verbranding. Het lichaam wordt geplaatst in een speciale composteerunit, waarin de natuurlijke decompositiecyclus wordt versneld. Op deze manier wordt het lichaam op een natuurlijke en efficiënte wijze teruggegeven aan de aarde. Dit is dan ook de reden dat er in Nederland steeds vaker de term ‘veraarden’ wordt gebruikt.

In de composteerunit worden ideale omstandigheden gecreëerd voor micro-organismen om het lichaam af te breken. Het is als een gecontroleerde omgeving waarin het klimaat tot in detail wordt gereguleerd. Een perfecte balans van vochtigheid, zuurstof en temperatuur wordt gecreëerd, wat zorgt voor een optimale leefomgeving voor micro-organismen.